MİLLİ EDEBİYAT DÖNEMİNİN GENEL ÖZELLİKLERİ
1 Osmanlıcılık fikrinin iflasından sonra artık Türkçülük akımı yükselen değer olmaya başlamıştır.
2 1911’da Selanik’te çıkarılmaya başlanan “Genç Kalem”Dergisi etrafında bir araya gelen Ömer Seyfettin, Ali Canip Yöntem, Ziya Gökalp gibi aydınlar Milli Edebiyatın oluşumunu başlatmışlardır.
3 Daha sonra İstanbul’da Türk Derneği, Türk Yurdu, Türk Ocağı dergileri yayınlanmıştır.
4 Milli Edebiyatının genel özellik olarak;
5 Dil sade olmalıdır.
6 Dildeki yabancı kelimeler atılmalı; ancak Türkçeye yerleşmiş kelimeler Türkçe gibi kullanılmaya devam edilmelidir.
7 İstanbul Türkçesi esas kabul edilmelidir.
8 Şiirde hece ölçüsü kullanılmalı.
9 Edebiyat toplumun hizmetinde olmalı.
10 Milletin dertleri, sevinçleri esas alınmalı.
11 Roman ve hikâye teknik açıdan kuvvetlenmiştir.
MİLLİ EDEBİYATIN SANATÇILARI
ÖMER SEYFETTİN (1884–1920)
1 Türk edebiyatının en önemli hikâyecisidir.
2 Yeni Lisan adlı makalesi Milli Edebiyatın kanunlarının ilanı sayılır.
3 Sade dil akımının öncüsüdür.
4 Anadolu’nun insanın hayat şartlarını hikâyelerini yansıtmıştır.
5 Dilde, fikirde, işte milliyetçilik fikrini yerleştirmiştir.
6 Çocukluk anıları, efsaneleri hikâyelerinde işlemiştir.
7 Eserleri: Bomba, Yalnız Efe ,Efruz Bey, İlk Düşen Ak, Yüksek Ökçeler, Gizli Mabet,Bahar ve Kelebekler…
ZİYA GÖKALP (1876–1924)
1 Türk milliyetçiliğini esaslara bağlamıştır.Sistematize etmiştir.
2 Sosyal hayatı ve kurumlarımızı Batı’ya göre düzenlenmelidir.
3 Eserlerinde halk dilini kullanmıştır.
4 Halkın dertlerini isteklerini yansıtmaya çalışmıştır.
5 “Türkçülük, Türk milletini yükseltmektir” diyerek bu ifade doğrultusunda hareket etmiştir.
6 Eserleri: Türkçülüğün Esasları, Kızıl Elma, Türkleşmek-İslamlaşmak -Muasırlaşmak, Türk Medeniyet Tarihi, Malta Mektupları.
MEHMET EMİN YURDAKUL (1869–1944)
1 Anadolu insanın yabancılara başkaldırısını çok güzel yansıtmıştır.
2 Toplumcu sanat anlayışıyla milliyetçi çizgide eserler vermiştir.
3 Hece ölçüsü kullanılmıştır.
4 Eserleri: Türkçe Şiirler, Türk Sazı, Ey Türk Uyan, Tan Sesleri, Ordunun Destanları, Zafer Yolunda, Turana Doğru, İsyan ve Dua, Mustafa Kemal, Fazilet ve Adalet…
YAKUP KADRİ KARAOSMANOĞLU (1889–1974)
1 Edebiyatın her alanında eser vermiştir.Fecr-i Ati’nin dağılmasından sonra Milli Edebiyat içinde yer almıştır.
2 Çoğunlukla içinde yaşadığı toplumun dertlerini eserlerinde işlemiştir.
3 Anadolucu, Atatürkçü bir çizgide kalmıştır.
4 Esas ününü romancılık alanında bulmuştur.
5 Kuvvetli bir gözlem gücü vardır.
6 Realist bir çizgide yaşamıştır.
7 Eserlerinde aydın-halk çatışmasını yansıtmıştır.
8 Eserleri: ROMANLARI: Kiralık Konak, Ankara, Nur Baba, Hüküm Gecesi,Sodom ve Gomore, Yaban, Bir Sürgün, Panorama
HİKÂYELERİ: Milli Savaş Hikâyeleri, Rahmet
DİĞER ESERLERİ: Erenlerin Bağından, Zoraki Diplomat, Vatan Yolundan, Anamım Kitabı
HALİDE ADİP ADIVAR (1884–1964)
1 Edebiyatçılığının yanında bir asker gibi cephe gerisinde mücadele vermiştir.
2 Romanlarında aşk, kadının psikolojisini, doğu-batı çatışmasını, eski-yeni kavgasını işlemiştir.
3 Romanlarında kuvvetli bir gözlem vardır.
4 Kurtuluş Savaşı eserlerinde çokça yer edinmiştir.
5 Edebiyatın hemen her alanında eser vermiştir.
6 Dili çok başarılı değildir.
7 Eserleri: Ateşten Gömlek, Vurun Kahpeye, Türkün Ateşle İmtihanı, Sinekli Bakkal, Mor Salkımlı Ev, Dağa Çıkan Kurt, Tatarcık, Zeyno’nun Oğlu…
REŞAT NURİ GÜNTEKİN (1889–1958)
1 Anadolu’nun dertlerini, sıkıntılarını, inançlarını eserlerinde işlemiştir.
2 Sade ve yapmacıksız bir dil kullanmıştır.
3 “Çalıkuşu”romanı en ünlü eseridir.(aslında bir tiyatro eseri olarak yazılmıştır)
4 Müfettişlik yaptığı için Anadolu’yu gezmiş ve onların sıkıntılarını, sevinçlerini edebi eserlerinde sıkça kullanmıştır.
5 Eserleri: Çalıkuşu, Damga, Dudaktan Kalbe, Acımak, Yeşil Gece, Yaprak Dökümü, Kızılcık Dalları, Gökyüzü, Eski Hastalık, Ateş Gecesi, Miskinler Tekkesi
REFİK HALİT KARAY (1888-1965)
1 Halk dilini eserlerinde oldukça başarılı olmuştur.
2 Kuvvetli bir gözlemciliği vardır; ancak iç gözlemde başarılı değildir.
3 Eserleri: Memleket Hikâyeleri, İstanbul’un İçyüzü, Yezidin Kızı, Çete, Sürgün, BU Bizim Hayat, Kadınlar Tekkesi, Karlı Dağdaki Ateş…
YAHYA KEMAL BEYATLI (1884-1958)
1 Modern edebiyatımızın en büyük şairlerindendir.
2 Batılı tarzda şiirimize düzen vermiştir.
3 Aruzu Türkçeye başarıyla uygulamıştır. “OK” şiiri hariç bütün şiirlerini aruzla yazmıştır.
4 Şiir musikiden başka bir musiki”dir derdi.
5 Parnasizmden etkilenmiştir.
6 İstanbul’u, Osmanlı’nın ihtişamlı zamanında gezmek, tabiat, ölüm, rintlik gibi konuları işlemiştir.
7 Şiirlerinin mükemmel olması için uğraş vermiştir, bu konuda oldukça titizdir.
8 Edebiyatın hemen her alanında eser vermiştir; ancak asıl ününü şiirde kazanmıştır.
9 Eserleri: Kendi Gök Kubbemiz, Eski Şiirin Rüzgârıyla, Aziz İstanbul, Eğil Dağlar, Portreler,
Rubailer ve Hayyam’ın Rubailerini Türkçe Söyleyiş.
PEYAMİ SAFA (1899-1961)
1 Geçim derdiyle yazarlığa başlamıştır.
2 Bir ayağından sakat olduğu için bu psikolojiyi eserlerine yansıtmıştır.
3 “Server Bedii” lakabıyla eser yazmıştır.
4 Edebiyat, felsefe, tıp, psikoloji alanında yeterli bir bilgin sayılır.
5 Psikolojik çözümlemeleri çok başarılıdır.
6 Eserleri; Dokuzuncu Hariciye Koğuşu, Sözde Kızlar, Mahşer Bir Akşamdı, Canan, Matmazel Noralya’nın Koltuğu, Atilla, Harbiye, Şimşek… gibi eserleri vardır.